Nowości Cochrane Rehabilitation - Luty 2022

Rehabilitacja po zabiegach operacyjnych urazów ścięgien zginaczy ręki

Nowości Cochrane Rehabilitation - styczeń 2022

Zdalna terapia poznawczo‐behawioralna w leczeniu zespołu stresu pourazowego (PTSD)

Zespół stresu pourazowego (PTSD) to powszechne zaburzenie psychiczne, które może wystąpić po udziale w poważnym traumatycznym zdarzeniu. Badania epidemiologiczne wskazują, że w populacji ogólnej ryzyko co najmniej jednego zdarzenia traumatycznego w ciągu życia sięga 70%. Czytaj dalej...  (tłumaczenie streszczenie prostym językiem wykonane przez Cochrane Polska)

Cochrane Rehabilitation - aktualności, któtkie streszczenia

mam przyjemność poinformować o publikacji pierwszych z serii krótkich polskojęzycznych streszczeń najnowszych przeglądów Cochrane istotnych z punktu widzenia rehabilitacji.

Aby przeczytać streszczenia kliknij tutaj.    

Nowości Cochrane Rehabilitation: listopad 2021

Rehabilitacja pulmonologiczna w śródmiąższowych chorobach płuc

Pytanie badawcze: Dokonaliśmy przeglądu dostępnych danych naukowych dotyczących wpływu rehabilitacji pulmonologicznej na wydolność fizyczną, skrócenie oddechu i jakość życia u chorych na śródmiąższowe choroby płuc (ang. interstitial lung diseases, ILD)....czytaj dalej (streszczenie prostym językiem wykonane przez Cochrane Polska)

Czy przezczaszkowa stymulacja prądem stałym jest skuteczna w poprawie czynności życia codziennego, wydolności ruchowej oraz funkcjonowania poznawczego u osób po udarze mózgu?

Udar mózgu jest ostrym zaburzeniem przepływu mózgowego i drugą co do częstości przyczyną zgonów na świecie oraz najczęstszą przyczyną niepełnosprawności. W konsekwencji udaru dochodzi do zaburzenia czynności codziennych. Tylko co trzeci pacjent odzyskuje prawidłowy stan neurologiczny po zastosowaniu rehabilitacyji. Ponadto częstym problemem powodującym dysfunkcję wykonawczą są zaburzenia pamięci roboczej. Rehabilitacja ma na celu wspomaganie w powrocie do zdrowia i zwiększanie samodzielności skuteczności w czynnościach codziennych. W szczególności odgrywa główną rolę w poprawianiu funkcji poznawczych, co jest bardzo istotne dla osób, które w wyniku udaru doznały redukcji zdolności poznawczych, w postaci zaburzenia pamięci lub zespołu zaniedbywania. Ponadto współczesne koncepcje rehabilitacji stawiają poprawę funkcji poznawczych jako priorytet w badaniach naukowych.

Obecne interwencje rehabilitacyjne mają ograniczony wpływ na wyżej wymienione dysfunkcje. Przezczaszkową stymulację prądem stałym (transcarial direct current stimulation - tDCS) można wykorzystać do wzmocnienia efektów tych interwencji, jednak jej skuteczność nie jest dotychczas udowodniona.

tDCS to nieinwazyjna metoda, która moduluje pobudliwość korową, wykorzystując prąd stały dostarczany do ośrodkowego układu nerwowego.

W aktualnym przeglądzie Cochrane, będącym aktualizacją przeglądów systematycznych Cochrane opublikowanych w latach 2013 i 2016, analizowano, czy tDCS może zredukować zaburzenie wykonywania czynności codziennych, poprawić funkcję kończyn górnych i dolnych, siłę mięśni i zdolności poznawcze; oraz jaki ma wpływ na przedwczesne zakończenie leczenia i efekty niepożądane.

Analizowane wyniki obejmowały poprawę wykonania czynności codziennych, funkcji kończyn górnych i dolnych, siły mięśni, aktywności poznawczej i częstość zdarzeń niepożądanych. Przegląd obejmował 67 randomizowanych badań opublikowanych i/lub zarejestrowanych do stycznia 2019 r. z udziałem 1729 dorosłych po udarze mózgu. Wykazano, że w porównaniu z jakąkolwiek aktywną lub bierną interwencją lub placebo, tDCS może poprawić wydolność w czynnościach codziennych. Funkcja kończyn górnych i dolnych n w następstwie tDCS nie ulegała poprawie. Podobne wyniki odnotowano w przypadku siły mięśni i zdolności poznawczych. Liczba zdarzeń niepożądanych i rezygnacji była porównywalna między grupami stosującą tDCS i kontrolną.

Wyniki te należy interpretować z ostrożnością, ponieważ: (1) analizowano badania niejednorodne pod względem rodzaju, lokalizacji i czasu trwania zastosowanego leczenia; (2) poszczególne próby różniły się także wymiarami i rozmieszczeniem użytych elektrod oraz dawką prądu; (3) uczestnicy różnili się lokalizacją udaru (korową lub podkorową), co mogło skutkować fałszywie ujemnym wynikiem; (4) badania obejmowały głównie pacjentów z pierwszorazowym udarem, przy czym większość uczestników miała udar niedokrwienny. Fakt ten ogranicza uogólnienie zastosowania wyników na pacjentów z udarami nawrotowymi i krwotocznymi.;(5) dowody dotyczące zmiany funkcji kończyn dolnych, funkcji poznawczych i zdarzeń niepożądanych należy uznać za niewystarczające.

Zastosowanie tDCS po udarze mózgu może poprawić wyniki w zakresie wykonania czynności codziennych w porównaniu z grupą kontrolną, co potwierdzają dowody o bardzo niskiej lub umiarkowanej jakości, jednak tych wyników nie można potwierdzić po włączeniu do analizy jedynie badań zachowujących wysoką jakość metodologiczną. Nie udowodniono wpływu tDCS na czynność kończyn górnych i dolnych, siłę mięśni i zdolności poznawcze (dane o niskiej lub wysokiej jakości). Nie ma pewności, że tDCS poprawia zaniedbanie stronne, ponieważ dowody na ten fakt mają  bardzo niską jakość. tDCS prawdopodobnie nie zwiększa ryzyka nieoczekiwanego przerwania leczenia lub zdarzeń niepożądanych (jakość dowodów umiarkowana).

Dalsze badania efektywności tDCS powinny być prowadzone w dużych randomizowanych badaniach kontrolowanych z udziałem grup równoległych i uwzględnieniem oceny wielkości próby. W przyszłych badaniach należy uwzględnić (a) wysoki standard metodologiczny, w szczególności efektywne zaślepienie uczestników i analizę zgodną z zaplanowanym leczeniem (b) przestrzeganie zaleceń CONSORT oraz (c) efektywne raportowanie przypadków nieoczekiwanej rezygnacji z leczenia i zdarzeń niepożądanych. Randomizowane badania kontrole z grupami skrzyżowanymi powinny również zawierać informacje o kolejności zastosowanych interwencji.